من و دخترم

        این روزا به آرومی سپری میشه و مامانی سرگرم رسیدگی به شماست و صبح تا شب وقتش باشما میگذره..هنوز زردیت کامل خوب نشده و اثرات کولیلکت هعم هنوز هست...همچنان بیخوابی و تفریحت شیر خوردنه ......جدیدا شروع کردی صداهای بامزه از خودت درمیاری و دل آدمو میبری. کم کم داره شیرین کاریات شروع میشه امیدم ..بوووووووووس ...

سلام عشقم تو این پست میخوام از اولین سفرت یه تهران برات بگم.. این روزا چون مامانی خیلی خسته بود بابا فرشید پیشنهاد داد که من و شما و مامان جون چند هفته ای بریم تهران خونه داییها که هم آب و هوامون عوض بشه و هم زنداییها تو نگهداری شما به مامانب کمک کنن خلاصهما پانیسا خانم دو ماه و نیمه رو بردیم تهران ویه ماهی موندیم خونه دایی جونا...این سفر خیلی واسه مامانی خوب بود چون زنداییها حسابی کمکم میکردن و من یه کم استراحت میکردم.بعد از یه ماهم برگشتیم خونمون       ...

خسته ام خسته انقدر خستم که حوصله خودمم ندارم .....دخترم تو این دو ماه شما شب تا صبح 1000 بار بیدار میشی و شیر میخوری و نمیزاری مامانی برخوابه..خیلی سخته حالا خوابوندن اولیت که بماند .من وبابایی با چه مصیبتی شما رو میخوابونیم ولی تا خوابت میبره بعد نیم ساعت دوباره گریه زاری و بیدار میشی و دوباره روز از نو روزی از نو .............. توی رروم که خوابیدنات نیم ساعت نیم ساعته خودمم نمیدونم چرا انقدر بی خوابی حتی دکترم بردمت ولی فایده نداشت. همش بیدار میشی شیر میخوری....دو ماه بی خوابی   ...

عزیزم از وقتی به دنیا اومدی انقدر درگیر مشکلاتت بودیم و مامانی دست تنها اذیت میشد که برات مهمونی نگرفتیم و تصمیمیم گرفتیم یه کم که از آب و گل درومدی واست مهمونی بگیریم واسه همین اوایل دو ماهگیت بود که بابا فرشید واست سالن گرفت و یه مهمونی خوب برات گرفتیم اینم عروسک من تو مهمونیش   ...

  دختر کوچولوی مامان یه مشکل جدید پیدا کرده...کولیک...یه مشکل خیلی بد که بیشتر نوزادا بهش مبتلا میشن علامتشم دل دردای شدیده که از عصر شروع میشه وتا 2 شب ادامه داره...هر چی دکتر بردیمت داروها جواب نداد تا این که با تحقیق یه دارو پیدا کردیم که اسمش کولیک از بود و تو همدان هم اصلا پیدا نمیشد واسه همین بابایی از تهران برات سفارش میداد..مشکل کولیکتم تا 6 ماهگی ادامه داشت و بماند که من و بابا فرشید این چند ماه چی کشیدیم از بس بی قراری و گریه میکردی ...

پانیسای قشنگ مامان روزای اول تولدت به خوشی گدشت اما بعد از مراسم شب هفتمت ما متوجه شدیم که شما زردی داری بابایی و عمه میترا شما رو برای چکاب بردن دکتر و دکتر بهشون گفته بود انقدر زردیت زیاده که باید بستری بشی...وقتی بابا تلفنی به من خبر داد اصلا نفهمیدم خودمو چظوریرسوندم بیمارستان....ما سه روز بیمارستان بودیم تا شما بهتر شدی و تو این سه روز من از پیشت تکون نخردم و وقتی شما زیر دستگاه بودی کار من همش اشک ریختن بود..بعد تز سه روز اومدیم خونه و دو روزم تو خونه برات دستگاه گرفتیم اما این زردی لعنتی تا سه ماهگی با شما بود تا کم کم از بدنت خارج شد....خیلی روزای بدی بود ...